Yay!
...en toen werd het natuurlijk ook eens tijd om als aanstichter van dit hobbyhoekje me ook maar eens van m'n beste kant te tonen en eens even iets blokkerigs in mekander te prakken.
Nou had ik zelf gehoopt gelijk met de rest te beginnen aan m'n knutselwerkje (ik had namelijk niet voor niets de werkbank vorige week zo rap leeggewerkt..) maar natuurlijk kwam er spontaan weer een verse lading arbeidsvreugd op m'n pad met als gevolg dat het allemaal wat uitgesteld moest worden.
Gelukkig had ik gisteren dan eindelijk weer eens een keer een dagje vrij en wegens ik was er wel aan toe mocht de dochtert overblijven op school en na schooltijd buiten de deur spelen, mocht moeders de baas fijn een dagje extra gaan werken en ging de stekkert van de telefoon d'r uit.
Tiet veur te knutsel'n!
"en wat, en wat, en wat dan wel, oh Hobbybob?"
Nouuuuuuu....iedereen hier zit zo'n beetje aan de vliegapparatuur en wegens dat had 'ie al zo vaak gedaan leek het 'm wel grapvol om eens een keertje wat anders te doen!
Nou zijn het inderdaad voornamelijk vliegdingessen die je bij de blokkert tegenkomt, maar een paar jaar geleden lagen er ook zowaar een tijdje van deze apparaten:
Een reesotoo!
Nou weet ik zelf helegaar niet wat van otootjesrennerij dus ik kan niet echt veel vertellen over dit apparaat dus voor een keertje even een net iets kortere inleiding dan normaal...
_____________________________
Mercedes McLaren MP4/12de mercedes McLaren MP4/12 is een racewagen en die kunnen heul hard. en maken ook veel herrie.
bij formule 1 (zo noemen ze de race die ze met deze otoos doen) doen allemaal otoos mee met wel honderdduizendmiljoenmiljard pk en ze hebben voor kleine wielen en achter grote. en heel soms komen er ook vlammen uit de uitlaat!
dit was mijn spreekbeurt
_____________________________
...en met dat achter de rug een mooi moment om eens een blik te werpen in het dooske, en joy oh joy...:
een klein stapeltje plastic en uitgevoerd in dat fijne, taaie zilvergrijze kauwgumplastic dat revell volgens mij standaard gebruikt in z'n end-of-line producten en waarmee elk model, ongeacht de kwaliteit van het gietwerk, meteen gedegradeerd wordt tot speelgoed; in tegenstelling tot "normale" modellen waarbij het plastic lekker stevig en stijf aanvoelt, voelt dit plastic aan als dat spul waar ze ook strandemmertjes van gieten en lijkt dus meer geschikt te zijn als speelgoed dan als statisch model.
natuurlijk is er wel mee te werken, maar door de taaiheid zat ik regelmatig te klieren met p120 om iets weg te krijgen en daarnaast was het kunststof behoorlijk flexibel waardoor het uitlijnen niet echt heel erg gemakkelijk ging.
gelukkig heb ik dan weer wel eens eerder wat in mekander gefreubeld van onze grote duitse vrienden dus ik maakte me d'r niet zo heel druk om, maar natuurlijk wel iets om rekening mee te houden als je een keer zo'n blokkertding cadeau doet aan iemand
goed, sproetjes gezien, nog even de plakkerts demonstreren:
..en het schrikwekkende stuk glaswerk:
voor de gezelligheid ook nog even de kauwgumballen:
en ter afronding dan misschien ook nog maar even het boekie:
Dames en heren, bougies en trekhaken..
Grendel doet VroemVroem!
_____________________________
Een dagje vrij om te knutselen dus en dat leek me toch een mooi beetje tijd om een modelletje in mekander te fietsen.
's ochtend vol frisse moed de dochtert naar school gebracht, zo rap mogelijk weer naar huis gegaan, koffie in mekander geplakt en de schuur ingedoken.
Nou had ik dit doosje al een paar dagen klaarliggen op de werkbank en had ik al een paar keer het wel 2 kantjes tellende bouwgebeuren bekeken dus hoe er zo efficient mogelijk geknutseld kon gaan worden was al wel uitgedacht. wat ik echter natuurlijk niet in het bouwboekje had gezien was dit:
Ugh.
met een hoofdletter, ja.
Echt werkelijk waar elk onderdeel zag er zo strak gegoten uit als dit dus dat ging het tempo d'r wel aardig uit halen allemaal, helemaal als je je bedenkt dat dit model is gegoten in rubberplastic en je met een stukje p400 weinig kon beginnen bij dit ding. in plaats van subtiel aan de slag te gaan (wegens dit weekend moest er weer gewerkt worden was er niet zo heul veel tijd te verbranden zeg maar) werd er al rap besloten om gelijk maar te gaan voor een totaal reshape-project en dat betekende dat de vijlen en de p120 tevoorschijn konden worden gehaald.
lekker flink doorrossen met de schuurijzers en hatsa:
...achterkantje al ineen. nou zullen vast wel die mooie witte stukken plastic zijn opgevallen (en zo niet, doet een hans anders doen..) en die moesten enigszins verplicht gebruikt worden omdat bij al dat vijlgeweld de oorspronkelijke remklauwen (lees vormloze uitstulpingen op de schijven) verwijderd moesten worden wegens megagietnaad waardoor de velg niet echt lekker ging sluiten.
nou had ik dat allemaal best wel een heel stuk uitgebreider kunnen doen, maar omdat ik volgens de geest van het project wilde werken besloot ik om vooral niet al te veel toeters en bellen tevoorschijn te halen mochten er dingetjes wat lastig lopen zoveel moggelijk recht uut 't dooske te bouwen dus!
na wat droogtijd even een vijltje langs de stukkies plaatmateriaal gehaald en hatseflats:
een remklauw
...die je nooit meer weer gaat zien
buiten dat deze kit niet al te netjes gegoten was barstte de boel ook nog eens van de fijne gietgatellende:
en zoals al het zwarte hardstikke brak gegoten was, was het zilverspul dus echt per onderdeel op meerdere plekken voorzien van van die mooie gietgaten.
bijkomend voordeel is trouwens dat dit zilveren plasticspul de prettige bijkomstigheid heeft dat als je de oneffenheden wegschuurt deze optisch aanwezig blijven; je kunt dus nagenoeg niet zien of de boel glad is terwijl je nog bezig bent...
maar ja; been there, done that dus dat zal allemaal vast wel goedkomen. voor nu in ieder geval eerst maar eens efkes tijd om een overzichtsplaatje te doen van wat ik nou precies ga bouwen:
..en zoals ik schreef...:
...wordt het nog best een leuk klusje om alles toonbaar te maken
maar gelukkig had ik al besloten om vooral niet al te subtiel aan de knutsel te gaan dus flink aan het krassen geslagen met een stukje p120 en och...:
dat moet wel glad worden leek me zo.
na het verwijderen van de gietlijnen zat ik de boel nog eens goed te bekijken en bedacht ik me opeens dat die paneellijnen toch eigenlijk best wel een behoorlijk gevalletje krater waren en wegens het lijkt me vanuit aerodynamisch oogpunt (kijk mam, zonder spellingscontrole!) niet heel handig om van die kieren in je reesotoo te hebben waar je je hand in kunt steken waren volgens mij een paar klieders plamuur wel welkom:
und terwijl dat stond uit te harden maar eens voorzichtig de eerste externe rommeltjes gaan plakken. nou was ik al wat aan het krassen geweest op de boekenkastdelen en die stukjes lagen toch al klaar maar eens begonnen met dat ding en oh boy, dat kon nog wel eens gezellig worden. doordat de boel nogal flexibel was, de locatiegaatjes niet heulegaar op de juiste plek zaten en de stukkies wat krommig bleken te zijn, was uitlijnen een ramp. nou had ik in eerste instantie de boel netjes vlak staan, maar na een paar minuten drogen...
geen idee waardoor de boel alsnog weer krom was getrokken, maar zelfs met wat buigwerk was het niet echt fijn te krijgen. 't leek potdorie wel geheugenplastic
aber ach, 'tis een blokkerdingetje van 8.99 euries dus lekker belangrijk
de Billy in mekander, de plamuur hard zat en vriend p400 lag al even te drijven in z'n zwembadje dus tiet veur te schuren doen:
...en om verders te kijken naar wat stukkies. in de rekkies met onderdelen hingen ook nog een paar spiegels, maar die vielen, na wat bestudering, eigenlijk in de categorie "nagenoeg onbruikbaar" in mijn ogen:
op de achterkanten zat een best gietgat, de verbinding naar de sprue was ongeveer een meter dik en wegens zo prettig gegoten ging het schuren dusdanig tricky worden dat de kans op doormiddenknaktoestanden nagenoeg onvermijdbaar gingen zijn.
maar wat doen we dan?
wegens ik wilde het wel bij een blokker build houden kon er dus niet, hoewel ik het wel even overwoog, uit de rommelbak een vervangend paar spiegeltjes worden getrokken en moest er dus wat anders worden bedacht
I hadz a cunning plan!
als we nou eens...Bzzbzbbzbz...:
en dan ook...Bzzbzbbzbz...:
gevolgd door...Bzzbzbbzbz...:
en voor het idee...Bzzbzbbzbz...:
en uiteindelijk...Bzzbzbbzbz...:
zullen we dat gewoon doen!?
nou had ik dus de oorspronkelijke paneellijnen dichtgekieperd met plamuur omdat ze wel heel erg krater waren, maar een helemaal gladde body leek me ook niet zo heel mooi. om de boel toch nog een beetje opgetuigd te krijgen dus vervolgens maar de rol dymo tevoorschijn gehaald en een krasding:
...om d'r net even wat subtieleriggerders van te maken:
de andere lijnen ook gelijk gedaan, hier en daar wat gaatjes ingeboord om te doen alsof er ook nog een bevestigingssysteem opzit voor de kappen om vervolgens door te gaan naar wat interieurbouw.
aan de binnenkant van dit reesding zit niet zo heul veel aan stukkies en de hele badkuip bestaat uit maar liefst, euhm, de hele badkuip:
nou ja, en een glad dashboardplaatje met 6 knoppies en een sticker die daar overheen gaat. gelukkig weet ik dat revell vrij goed is in het maken van plakkerts en aangezien de riemen in de badkuip meegegoten zijn en er een paar riemplakkerts op het plakkervel zaten was 1 en 1 algauw een leuk setje vastbindbanden:
daar kan ik niet tegen schilderen
in ruime lijnen gezien, mede wegens het zijn natuurlijk maar weinig onderdelen, viel het qua bouwen allemaal nog wel redelijk mee. oke, de stukkies waren dan wel niet zo heel strak gegoten, het plastic was lastig te bewerken en je kon voor geen meter zien of iets glad was of niet, maar al met al kon ik toch wel redelijk doorplakken omdat alles relatief gezien goed pastte en al vrij rap..:
alleen leek ik stiekem dichter bij m'n doel te zijn dan ik daadwerkelijk was:
nou lijkt dat niet zo'n heel groot probleem en maar een klein beetje scheef te zitten, maar vanuit een andere hoek word het net even iets duidelijker:
da's niet een kiertje ofzo, da's gewoon een extra parkeervak voor de hummer van de buurman
gelukkig ben ik echter niet voor één kier te vangen:
...en wegens toch al niet al te subtiel bezig kon dat best verholpen worden met wat plamuur en wat hak en zaagwerk om alles alsnog passend te maken.
en over hak- en zaagwerk gesproken...:
tijdens het drogen van de plamuur gelijk dus ook maar even de voorwielophangingsdingessen voorzien van remklauwen en wat gladmakerij!
nouuuuuuuu....eigenlijk was het plakwerk wel zo'n beetje klara zo onderhand en werd het tijd om eens te zien wat die paar uur schuurplezier zoal hadden opgeleverd. voor de inzichtelijkheid een kledder grijze verf in een bakkie geroerd en met de sproeier over het geheel heengedenderd en kuuk 'es:
da's heulegaar niet heul onaardig, toch?
bouwen klaar, alles glad zat dus wat jetzt?
ah ja, spuittijd!
jippie
een vrij eenvoudig kleurenfestijn met als enige lastige puntje dit:
een bochtje in de lak. nou moet er dus over de scheidslijn uiteindelijk een plakkert worden geplakt, dus het komt vrij nauwkeurig hoe die bocht moet lopen en om dat een beetje netjes te kunnen doen had ik zo bedacht dat dit:
maar zo eens zou kunnen gaan werken.
en oh ja; dat heb ik natuurlijk niet op het daadwerkelijke plakkervel gedaan maar op een kleurenkopietje daarvan
de rest van het apparaat ook maar gelijk afgeplakt wegens ik was nu toch bezig (en volgens mij was ik vergeten te melden dat ik eerst de donkere onderkleur al had gespoten voordat ik aan het afplakken ging..) en toen de boel er zo bij stond:
was het een paar minuutjes werk om dit:
...uiteindelijk op de werkbank te hebben staan.
aangezien alles met metaalkleurtjes was bespoten en dat nogal eens zorgt voor wat opstaande scheidingslijntjes wegens iezervarf is wat stiever doorgaans nog even snel met een beetje tandpasta en een doekie bezig geweest om vervolgens aan de slag te kunnen gaan met wat aankleding; het is wel leuk, meerdere kleurtjes op zo'n apparaat, maar het doet altijd toch wel weer vrij naakt aan zo zonder plakkerts.
...en plakkerts moesten d'r op!
heule lappen zelfs:
oke, ik kan dus bij deze zeggen dat je, wanneer je de bijbehorende plakkers wilt gebruiken, d'r niet wat nets van kunt maken zonder iets van plakkerverzachter!
met name de neussticker is zo groot en stijf dat ie niet vervormbaar is en je zonder softener dus blijft zitten met een grote kreukelbende.
nou ben ik gelukkig dan wel in het bezit van een heel assortiment aan zachtmaaksapjes dus voor mij...:
...was het niet zo'n heel groot probleem (
), maar voor kevinquincywesly gaat dit resultaat volstrekt onhaalbaar zijn!
rubberdebubber!
bij dit kitje worden een paar van die kauwgumballenbandjes meegeleverd en wat wellicht fijn is om te weten is dat als je op deze bandjes iets spuit wat oplosmiddelen bevat in de vorm van terpentine, wasbenzine, etc (enamelverf dus!!) je bandjes voor eeuwig en altijd zacht en pikkerig zullen blijven!
heb je dus plakkers voor op de banden, zorg dan dat je geen revell glimverf d'r opkwakt of een ander glimlakje met oplosmiddelen d'r in maar òf acryl, òf p+!!
ik wist dat dus, dus p+ was mijn vriend in deze...:
en na wat droogtijd de bandenplakkers d'r opgeklatst, ingesold, druppie blanke lak om de boel weer te ontglimmen (en wegens bufferlaag in de vorm van p+ dus gewoon een revelllakje), het apparaat op een blokkie gezet en een lijstje gemaakt met de laatste klusjes:
eerst maar eens...:
..de losse stukkies allemaal aan mekander plakken (waarbij ik de romp op strategische plekken vast heb gezet met secondenplaksel en vervolgens de overige naden vol heb laten zuigen met gewone styreenlijm):
...een klein wasje doen hier en daar en een paar verdwaalde pigmentkorrels voor de vorm d'r overheenzwiepen (ik kan dus echt nergens foto's vinden van erg viezig uitziende f1 wagens dus ik gok zo dat ze goed bijgehouden worden tijdens de races en dus vrij schoon blijven) en ter afsluiting nog even de neusantenne d'r opgeplakseld en volgens mij kan ik wel stellen dat....
KLARAbehoorlijk..
KLAAR!is
toch?
___________________________________________
niet heel beroerd voor een dagje knutselen, dacht ik zo
ik heb zelf hier en daar nog wel wat puntjes van kritiek, maar ik hoor ze liever van jullie.... (en vergeet de kritiek op de net iets uitstekende velgranden hier en daar maar; da's heulemaal te danken aan de bandjes van meneer revell die niet allemaal exact dezelfde maat zijn (!)
) Verder staat er mijn inziens een erg leuke, en en net gebouwde bolide. Dat gebruikte plastic maakt het soms niet makkelijk, maar het is duidelijk dat je je daar niet door laat kennen 
daarom wil ik hem zelf graag hebben, om de oranje versie te maken, maar dat is gewoon 'n oude wens van mij. 
